Soms heb je zo'n gevoel..
dat je de hele wereld aankunt. Dat je je vrij voelt, als de vogels die buiten over onze hoofden vliegen. Alles gaat even vanzelf, je hoeft nergens over na te denken. Het gebeurt gewoon, terwijl je een mooi liedje luistert of als je buiten een rondje loopt en de zon op je gezicht voelt schijnen. Je hoofd is leeg en je denkt aan niets. Je observeert. Je neemt waar. Alleen dat. Niets anders. Zo'n moment moet je koesteren, je moet het bewaren in je herinneringen. Als een kostbare diamant op een zijdezacht kussentje. En dan, als het even niet zo lekker gaat. Als je even met jezelf in de knoei zit. Of als je doornat van de regen en de kou thuiskomt van school. Dan moet je dat gevoel zien terug te krijgen. Want zo erg is het allemaal niet. Probeer dat gevoel terug te halen en tover een glimlach op je gezicht.
2 reacties: